Proces terapeutyczny związany z integracją sensoryczną dotyczy zdolności organizmu do odbierania, przetwarzania a także dobrego reagowania na bodźce płynące ze środowiska zewnętrznego i własnego ciała. Kłopoty w tym zakresie mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza u dzieci, choć nie są im obce także osoby dorosłe. Integracja sensoryczna obejmuje różnorodne systemy sensoryczne, tj. dotyk, równowaga, propriocepcja, słuch czy wzrok, a jej prawidłowe działanie warunkuje skuteczne przetwarzanie informacji i dostosowywanie zachowań do sytuacji.
Terapia integracji sensorycznej jest stosowana w celu poprawy tych procesów, a jej przebieg opiera się na specjalistycznej ocenie, która pozwala określić, w jakim zakresie występują trudności i jakie obszary wymagają wsparcia.
Podstawą rozpoczęcia terapii jest diagnoza si, czyli szczegółowa ocena funkcji integracji sensorycznej. Polega ona na obserwacji i przeprowadzeniu różnorodnych testów, które umożliwiają identyfikację zaburzeń przetwarzania sensorycznego. Ocena ta jest niezbędna, aby dostosować zamiar terapeutyczny do indywidualnych potrzeb osoby korzystającej z terapii. Diagnostyka koncentruje się na rozpoznaniu, które z systemów sensorycznych działają nieprawidłowo i w jakim stopniu wpływają na codzienne czynności, tj. chodzenie, utrzymywanie równowagi, reakcje na bodźce dotykowe czy koordynację ruchową.
Terapia integracji sensorycznej używa specjalnie dobrane ćwiczenia i aktywności, które mają na celu stymulację a także poprawę funkcjonowania poszczególnych układów sensorycznych. Sesje terapeutyczne odbywają się zwykle w specjalnie przygotowanym środowisku, gdzie wykorzystywane są różne przyrządy i materiały służące do ćwiczeń. Podczas zajęć istotne jest obserwowanie reakcji na bodźce i dostosowywanie poziomu trudności obowiązków, co daje możliwość na stopniowe wzmacnianie kompetencji sensorycznych. Terapia może trwać od kilku tygodni do wielu miesięcy, w zależności od charakteru i stopnia zaburzeń.
Rola diagnozy si i właściwie przeprowadzonej terapii integracji sensorycznej dotyczy przede wszystkim wsparcia w rozwoju a także poprawy jakości życia osób, u których występują trudności z przetwarzaniem bodźców sensorycznych. Proces ten wymaga zaangażowania fachowców oraz współpracy z pacjentem i jego opiekunami. Obserwacje dotyczące efektów terapii są różne, ponieważ przebieg integracji sensorycznej jest indywidualny i zależny od wielu czynników. Terapia integracji sensorycznej stanowi jedno z narzędzi w obszarze wsparcia rozwoju sensorycznego, a diagnoza si pozwala odpowiednie ukierunkowanie tych działań.
Sprawdź także informacje na ten temat tutaj: Diagnoza si Niepolomoce.
Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza.
[Publikacja sponsorowana]